رژیم های دیکتاتوری برای حفظ بقای خود دست به هر جنایتی میزنند ، از تهدید ، ترور ، شکنجه ، اعدام و زندانی کردن گرفته تا آزار و اذیت خانواده های سیاسیون ، مردم کردستان که از همان روزهای نخست مصادره انقلاب مردمی سال ٥٧ توسط آیت … خمینی و طرفدارانش با شعار دموکراسی برای ایران و خودمختاری برای کردستان به مقابله برخواستند مورد خشم وکینه سران رژیم قرار گرفتند، و سرانجام رژیم جواب خواسته های برحق ملت کرد را با حمله ی نظامی و بمباران شهرها وروستاها پاسخ داد ، اعدام های گسترده مخالفین در تهران ودیگر مانطق ایران خانواده های اعضای احزاب کردی را از انتقام رژیم از آنان ترساند و با تصرف شهرها وروستاهای کردستان ، خانواده های اعضای احزاب کردی مجبور به مهاجرت به کردستان عراق و سکونت در کوه ها و روستاهای آنجا شدند ، مشکلات شدید اقتصادی و محروم بودن از حداقل امکانات رفاهی وبهداشتی و تحصیلی زندگی بسیار سختی را برای این خانواده ها به وجود آورد ، صدای انجار گلوله های توپ نیروهای رژیم لالایی کودکان آواره شده بود و صدای جیغ و گریه زنانی که شهادت شوهر مبارزشان را میفهمیدند به موسیقی هر روز این کودکان تبدیل شده بود و ترس از شهادت پدرشان کابوس هر روزی انان بود ، این شرایط سخت بیشتر از ده سال ادامه داشت و کودکان زیادی هم در همان شرایط متولد میشدند ، با آزادی کردستان عراق در پی جنگ ١٩٩١ غرب با عراق ، رژیم ایران از نابسامانی و هرج ومرج استفاده کرد و اقدام به ترور اعضای احزاب کردی در خاک کردستان عراق کرد ، ترور بیش از ١٥٠ تن از اعضای حزب دموکرات کردستان و مین گذاری بر سر راه عبور ومرور خانواده های اعضای حزب دموکرات و دزدیدن و قتل کودکان توسط مزدوارن رژیم ، در کنار چندین حمله علنی رژیم ایران به عمق خاک کردستان عراق و توپ باران کمپ های مسکونی حزب دموکرات کردستان ، بسیاری از خانواده ها را از ترس جان فرزندانشان مجبور به مهاجرت به اروپا کرد.برخی برخی مجبور به برگشت به کردستان ایران به زور شدند نزدیک به ٦٠٠٠ تن از اعضای حزب دموکرات کردستان به دست رژیم ایران شهید شدند که بسیاری از آنان متاهل بودند ، تعدادی هم از این کودکان هم پدر وهم مادرشان را از دست داده بودند .هرچند که پس از سال ٢٠٠٣ شرایط امنیتی کردستان عراق برای اعضای حزب دموکرات کردستان کمی بهتر شد اما آینده مبهم کردستان عراق و تنش های روز افزون میان حکومت محلی کردستان عراق با دولت مرکزی عراق و احتمال جنگ داخلی و تکرار شرایط بد امنیتی ، باعث شد روند مهاجرت فرزندان اعضای حزب دموکرات کردستان ادامه پیدا کند ، قتل عام نیروهای سازمان مجاهدین خلق ایران در خاک عراق نشان از نفوذ قوی ایران در عراق دارد و جای شکی نیست که درصورت بروز افزایش تنش میان حکومت کردستان با دولت عراق، رژیم ایران اقدامات دهه ی ٩٠ میلادی را تکرار خواهد کرد ، بسیاری از کودکان خانوادهای اعضای حزب دموکرات کردستان به علت اینکه در کمپ های حزبی بزرگ شده اند و با رهبران حزب تماس مستقیم داشته اند و سال هاست مشغول فعالیت های سیاسی هستند دارای اطلاعات زیادی در مورد حزب و رهبران حزب هستند که همین امر آنان را با خطر ربوده شدن توسط مزدوران رژیم برای تخلیه اطلاعاتشان مواجه کرده است ، این امر در کنار احتمال بروز نا امنی و جنگ داخلی در عراق باعث ادامه مهاجرتشان شده است . ایران ازجمله کشورهایست که دارای تابعیت ذاتی خونی میباشد ( یعنی اگر پدر ایرانی باشد و فرزندش در هر کشوری متولد شود ، تابعێت ایرانی به آن کودک تعلق می گیرد ) و تمامی فرزندان اعضای حزب که در خارج از ایران متولد شده اند ایرانی محسوب میشوند ، اما برای این فرزندان کلمه ایران جز درد و رنج و از دست دادن والدین و بستگان چیزی را به ذهنشان نمی آورد ، متاسفانه روشن فکر نماها و سیاسیون فارس زبانی که دم از وحدت ایران میزنند هرگز برای دلجویی و دلگرمی این فرزندان قلم به دست نگرفتند و سخنی هم نگفتند ، و با تجزیه طلب خواندن احزاب کردی و انکار حقوق بر حق ملت کرد عملا باعث رنجش بیشتر آنان شده اند، شاید زندگی در کشورهای اروپایی و امریکا وکانادا که اکثرا با سیستم فدرالی اداره میشوند نتوانسته باشد احترام به حقوق اقلیت ها را به تعدادی از سیاستمداران فارس بفهماند اما فرزندان کرد با نگاه به زندگی مسالمت آمیز و احترام به حقوق یکدیگر مردم در کشورهای چند ملیتی اروپا بیشتر آنان را بر ادامه راه پدرانشان استوار می کند ، به امید روزی که کلمه ایران برای فرزندان کرد وآدری وبلوچ وعرب معنای وطن داشته باشد.
